Πρώτη επαφή...

ώΧθες απόγευμα, πήγα στον σταύλο για την πρώτη μου επαφή με το άλογο... Ως τώρα, τον έβλεπα, τον χάιδευα, του μίλαγα λίγο, και ως εκεί. Είχε έρθει λοιπόν η στιγμή να τον δω και εκτός σταύλου.
Ο σταυλίτης με είχε προειδοποιήσει και πιο πριν, οτι το άλογο δεν είχε βάλει σέλα από τον Φεβρουάριο και πως παρέμενε στο μποξ του συνεχώς, με μόνη ελεύθερη κίνηση όταν έβγαινε στο πάντοκ, μια φορά την ημέρα.
Στο σέλωμα ήταν πολύ ήρεμος και μασούλαγε ανυπόμονα την στομίδα του μέχρι να τον βγάλω από τον σταύλο. Μιας και είχε πολύ καιρό να γυμναστεί, πήρα τον συραγωγέα μαζί μου, σκεπτόμενη οτι πιθανόν να μην τον ίππευα καθόλου.
Προς μεγάλη μου έκπληξη, τόσο από την δεξιά όσο και από την αριστερή πλευρά, ο βηματισμός του ήταν πολύ στρωτός και ζωντανός, κράταγε σωστά μόνος του το κεφάλι του και σου έδινε την εικόνα αλόγου που θέλει "να κάνει εντύπωση".
Άθελά μου, θυμήθηκα ένα κομμάτι από το βιβλίο "Η Μαύρη Καλλονή", όπου ταλαιπωρημένο πλέον το άλογο, αφημένο σε ένα αλογοπάζαρο, προκειμένου να ανταποκριθεί στην προσδοκία ενός παιδιού, προσπαθεί να στηθεί και να βηματίσει όσο πιο αξιοπρεπώς μπορούσε.
Αφού τον είδα πως σε βάδην και τροτ δεν είχε πρόβλημα, και μασούλαγε χαρούμενος την στομίδα του, αποφάσισα να τον δω και στην ίππευση. Λογικά, δεν θα είχαμε κάποιο πρόβλημα, μιας και δεν φαινόταν να έχει ορέξεις για παιχνίδια, αλλά από την άλλη, δεν ξέρει ποτέ κανείς...
Η ίππευση τελικά, ήταν σκέτη απόλαυση. Μπορεί να μην έκανα παρά μόνο λίγο βάδην και τροχάδην για ένα τεταρτάκι, μπορεί η έννοια της ευθείας γραμμής να είναι κάτι που πρέπει να επανεξετάσουμε με το άλογο, αλλά ο βηματισμός του ήταν πολύ στρωτός και μαλακός και η παιχνιδιάρικη διάθεσή του, που τον έκανε να παίζει με τα πίσω πόδια του και να χοροπηδάει ελαφρώς, τον έκανε απλώς αξιαγάπητο. Προσπαθούσα διαρκώς να θυμίζω στον εαυτό μου οτι ο Μαυρούλης (μιας και Nero είναι μαύρο στα ιταλικά) είναι αγύμναστος και να μην παρασυρθώ από τον ενθουσιασμό μου ή τον δικό του.
Όταν τελικά τον πήγα στον σταύλο του και τον ξεσέλωσα, του έταξα καρότα για την επόμενη φορά.

Σήμερα το απόγευμα λοιπόν, θα ξανατροχάσουμε, προσπαθώντας αυτή τη φορά, να πιάσουμε και να κρατήσουμε ΜΙΑ ευθεία, και όχι όλες τις παράλληλες...

Equestrian Project: "Μαυρούλης"

Έχω την εξής ιδέα (που ελπίζω να την πραγματοποιήσω).

Έχω την ευκαιρία να ιππεύω ένα άλογο, το οποίο έχει να ιππευτεί πάνω από 3μηνο. Μία για τον ένα και μια για τον άλλο λόγο, το συγκεκριμένο άλογο εκτός του οτι δεν ιππεύεται τόσο καιρό, δεν υπάρχουν και άλλοι επίδοξοι "μνηστήρες" να διεκδικήσουν την ίππευσή του, μιας και απ'ότι μου λένε, κάτι ψιλοβλακείες, ροντέο και δεν συμμαζευέται.
Δουλειά δεν είχε ο διάολος λοιπόν... Και σκέφτηκα, να έφτιαχνα ένα πρόγραμμα 5μηνης εκπαίδευσης, όπου να ξεκινούσα την (επαν)εκπαίδευσή του, από τα απλά και βασικά (στήσιμο και εκγύμναση μυών), στα απαραίτητα (ισσοροπία στην ίππευση, ευελιξία, ώθηση) και μετά, στα λίγο πιο απαιτητικά. Μέσες άκρες, θέλω μέχρι τον Δεκέμβριο να τον έχω φτάσει σε σημείο να μπορεί να βγάλει όμορφα ένα τεστ Α3 και να πηδάει ήρεμα και χωρίς πρόβλημα, μια διαδρομή 1μ.

Επειδή δυστυχώς όμως είμαι ένα τέρας αναβλητικότητας, πεσιμισμού και ανασφάλειας, έχω την τάση να ακυρώνω όλες τις καλές μου ιδέες. Προκειμένου λοιπόν να ΜΗΝ το ξανακάνω και σ'αυτή την περίπτωση, το δημοσιεύω για να ψιλο "δεσμευτώ" να το φτάσω μέχρι τέλους.

Το πρόγραμμα θα αρχίσει τον Αύγουστο και ελπίζω να τελειώσει τον Δεκέμβριο. Αν για τον οποιοδήποτε λόγο δω οτι το άλογο θέλει περισσότερο χρόνο, εννοείται και θα το παρατείνω.

Επίσης, σχόλια, διορθώσεις, παρατηρήσεις, είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτα, μιας και δεν θα έχω προπονητή ή καθρέφτη, και άρα πιθανολογώ πως θα κάνω ΠΟΛΛΑ λάθη.

Αυτό ήταν όλο, καλή μου τύχη, ελπίζω να πάει καλά...

Project: re-training Μαυρούλης

Στόχος:
ιππεύοντας τον Μαυρούλη, να βελτιώσω την τεχνική μου στην ιππασία, να κάνω το άλογο fit αρκετά ώστε να μπορεί να φτάσει να πηδάει μια χαμηλή διαδρομή εμποδίων (1μ) χωρίς να παρουσιάζει μετά κάποιο πρόβλημα και να βγάζει το Α3 τεστ του ντρεσσάζ.

Φάσεις:
1. Συλλογή πληροφοριών σχετικά με την εκπαίδευση και την επανεκπαίδευση, κυρίως από άρθρα περιοδικών ιππασίας.

2. Εισαγωγή του αλόγου στην περίοδο επανεκπαίδευσης. Επειδή οι μύες του κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είναι και στην καλύτερη κατάσταση, όπως επίσης και η αντοχή του, θα πρέπει να επικεντρωθώ στο να βελτιώσω αυτά τα δύο.
Αυτό θα γίνει με χρήση συραγωγέα, χαλαρή ίππευση με συχνά διαλλείματα βάδην, που σταδιακά θα αυξάνεται και θα γίνεται λίγο πιο τεχνική.

3. Όταν το άλογο θα έχει ανακτήσει κάπως την αντοχή και την μυική του υποδομή, θα αρχίσουμε να κάνουμε ασκήσεις φλατ πιο τεχνικές, τόσο ντρεσσάζ όσο και με καβαλέτι και βαλβίδες.

4. Εφ'όσον το άλογο (και εγώ) θα μπορούμε να εκτελλούμε τις ασκήσεις εδάφους σωστά, θα αρχίσω να δοκιμάζω να του ζητάω το τεστ Α3 του ντρεσσάζ (2010). Σταδιακά, θα του ζητάω περισσότερο ακριβείς κινήσεις, ισσοροπία, ώθηση και ευλιγισία. Σαν τεστ δεν είναι δύσκολο, ούτε επιβαρύνει την πλάτη, τον αυχένα ή το πίσω σύστημα του αλόγου.

5. Εναλλάξ με την φάση 4, για να μην βαρεθεί το άλογο εκτελώντας συνέχεια τις ίδιες ασκήσεις, θα δοκιμάσω να ξεκινήσω να πηδάω εμπόδια. Στην αρχή μεμονωμένα κάθετα ή όξερ, από πολύ χαμηλά ως ένα μέτρο, και μετά, διαδρομές. Αρχικά των 3-4 χαμηλών εμποδίων και σταδιακά, μέχρι 8 άλματα του 1μ.

Διάρκεια:
χμμμμ με έναν σύντομο υπολογισμό, δίνω προς το παρόν 5 μήνες. Ελπίζω να μην χρειαστεί να το παρατείνω.
Σκεφτόμουν κάτι τέτοιο, γνωρίζοντας οτι Ιούλιο μήνα (τώρα) θα είμαι διακοπές. ΚΑΙ κάνει πολύ ζέστη. Τίποτα χειρότερο από το να αρχίζω κάτι και να το αφήνω για άλλη μια φορά στη μέση επειδή κάτι... Ξ
εκινάω λοιπόν από Αύγουστο (τυπικά) αν και για να είμαι ειλικρινής, αρχίζω από τώρα να ψάχνω άρθρα.

Κάτι που αρχίζει αλλά δεν τελειώνει ποτέ...

Τον τελευταίο χρόνο (και κάτι ψιλά) θέτω στόχους... ξέρετε, σαν το τρυπάκι που μπαίναμε παλιά μία φορά τον χρόνο (συνήθως 5 μέρες πριν τον Νέος Έτος). Να κάνω αυτό, να κάνω εκείνο, να βελτιώσω το ένα, να αυξήσω το άλλο, να... να... να... να ένα μήλο και σκατούλες.
Στο τέλος ή δεν κάνω τίποτα, ή δεν ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΩ τίποτα. Εδώ που τα λέμε, δεν ξέρω καν αν θα μπω στη διαδικασία να ολοκηρώσω την δημιουργία του μπλογκ αυτού. Δεν με πολυπείθω...

Εν πάση περιπτώση, είπα να φτιάξω αυτό το πράμα εδώ, να θέσω 1-2 συγκεκριμένους στόχους, να μεθοδεύσω την υλοποίησή τους και να δω αν μπορώ να τους πετύχω, ή αν για άλλη μια φορά θα με νικήσει η αναβλητικότητά μου και ο πεσιμισμός μου.

Σχόλια και κράξιμο σε τυχόν δικαιολογίες μου σχετικά με την αναβλητικότητά μου, από ευπρόσδεκτα έως απαραίτητα.