Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Κάνοντας το άλμα

Τέλος για μένα η ιππασία
Εδώ και πολύ καιρό σκεφτόμουν να σταματήσω την ιππασία. Ο,τι μου αρέσει σ'αυτό το άθλημα έχει μπει σε περιορισμούς ή δεν υπάρχουν οι συνθήκες ή οι προϋποθέσεις για να το κάνω. Είναι φορές που ένοιωθα πως κορόιδευα τον εαυτό του με το να λέω οτι ιππεύω, ενώ στην πραγματικότητα, απλά κάνω γύρους πάνω σ' ένα κουτσό αλογάκι, με μηδέν προοπτικές.



ή μήπως όχι
Τελικά όμως, αποφάσισα πως για μένα η ιππασία πλέον είναι κομμάτι που ορίζει τον εαυτό μου και τον χαρακτήρα μου και δεν μπορώ να σταματήσω, απλά και μόνο για λόγους εγωισμού. Αφού δεν έχω τα λεφτά για κάτι καλύτερο, θα ιππεύω ο,τι μπορώ. Και αφού ο Κοντός είναι κουτσός, δεν θα τον ζορίζω. Θα ιππεύω και δεύτερο άλογο, για να μπορώ να πηδάω κανα μέτρο χωρίς τύψεις. Μου έχει λείψει αυτή η αίσθηση από το πάτημα πριν το άλμα και όσο ωραίο και αν είναι το ντρεσσάζ, δεν είναι αυτό που θέλω να κάνω μόνο.

πρόγραμμα...
Όπως έχω βάλει σε πρόγραμμα τον εαυτό μου, να τρώω πριν τις 21.00 για βραδινό και να κοιμάμαι 4 μέρες την εβδομάδα πριν τα μεσάνυχτα, έτσι αποφάσισα οτι για να προλαβαίνω να ιππεύω όσο συχνά θέλω και να είμαι συνεπής και στο γραφείο, θα πρέπει να ιππεύω πριν πάω στην δουλειά και όχι μετά, μιας και δεν θέλω να έχω το άγχος του πότε θα φύγω.

Εγερτήριο λοιπόν στις 07.00 από Δευτέρα. Σκοπεύω να ιππεύω εναλλάξ τον κοντό και ένα άλλο άλογο, τον Rigo, και να δουλέψω μαζί του αρκετά την στάση εμποδίων μου με βαλβίδες, γιατί κοντεύω να ξεχάσω πώς είναι. Τις τελευταίες φορές που πήδηξα εμπόδιο, η πλάτη μου ήταν αρκετά ίσια, αλλά η μέση μου δεν έσπαγε καθόλου.

Αν όλα πάνε καλά, σε 10 - 15 μέρες το πολύ θα έχω αρχίσει να πηδάω και πάλι εμπόδια !!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου