Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

Ακρογιαλιές, ηλιοβασιλέματα και θάνατος.


Το καλοκαίρι οι περισσότεροι από εμάς επιλέγουμε για προορισμό των διακοπών μας, διάφορα νησιά. Ή νησάκια. Ή κάτι απομακρυσμένο κάπως από τις μεγάλες πόλεις που τρώμε στα μούτρα όλο τον χρόνο. Και καλά κάνουμε δηλαδή, γιατί τι πιο όμορφο και χαλαρωτικό, από ένα γραφικό, ήσυχο νησάκι, για να ησυχάσει το κεφάλι μας. 

Και έτσι όπως πηγαίνουμε για την "φοβερή παραλία αγαπητή μου, πρέπει ο-πωσ-δή-πο-τε να πάτε", βλέπουμε δεμένα και παρατημένα διάφορα ζώα, σε βαθμό κακοποίησης. Συνήθως κάπου που να βαράει καλά ο ήλιος, χωρίς φαγητό, νερό και ελπίδα για αύριο. 

Το καρπούζι προφανώς και το έδωσε ο φωτογράφος και όχι ο υπεύθυνος του αλόγου...
Και έλα τώρα, παραξέδου το. Αγανακτείς. Λες "μα θα το πεθάνουν το ζώο οι ανίδεοι" και συνεχίζεις τον δρόμο σου. Μπορεί και να σταματήσεις λίγο να το χαϊδέψεις. Μπορεί και να πάρεις τηλέφωνο στον ΕΣΠΙ, να τους ενημερώσεις για "να κάνουν κάτι, δουλειά τους είναι".

Ώπα μπάστα. Δουλειά τους ΔΕΝ είναι. 
Δουλειά τους είναι αυτό που κάνουν όλη μέρα για να μαζέψουν λεφτά για να μπορέσουν να συντηρήσουν τα άλογα που ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ σώζουν και πασχίζουν να συντηρήσουν. 
Δεν είναι κάποιο πανίσχυρο δίκτυο φιλίππων που έχει υποκαταστήματα σε όλη την Ελλάδα και μπορεί να δράσει χωρίς να υπολογίζει κόστη. 
Γι'αυτό, προτείνω να διαβάσεις την ανάρτησή τους αυτή, και την επόμενη φορά που θα δεις κάτι και θα αγανακτήσεις, να κάνεις ΕΣΥ κάτι. Να πιάσεις εσύ τον ιδιοκτήτη και να του τα χώσεις. Να πας ΕΣΥ στην Αστυνομία και να κάνεις καταγγελία. 
- Τι, δεν ξέρεις την σχετική νομοθεσία? Δεν πειράζει. Ρώτα στον ΕΣΠΙ να σου την πούνε όλη, ΑΥΤΟ μπορούν να το κάνουν χωρίς δεύτερη σκέψη. 

"Τα συναισθήματα μας είναι ανάμεικτα. Το καλοκάιρι στην πλήρη του εξέλιξη, οι μισοι κάτοικοι είναι σε κάποιο νησί ή άλλο επαρχιακό προορισμό και οι άλλοι μισοί στις πόλεις, περιμένοντας την άδεια τους. Και εμείς διασκορπισμένοι στην Ελλάδα, προσπαθώντας να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας για έναν ακόμα δύσκολο χειμώνα που πρόκειται να έρθει. 
Ειμαστε συγκινημενοι που τόσοι πολλοί ευαισθητοποιείστε για τα γαιδουράκια, τα μουλαράκια και τα άλογα που μεταφέρουν τουρίστες σε δύσβατα σημεία στα γραφικά μας νησιά και μένουν όλη τη μέρα χωρίς νερό ή φαγητό. Με δεμένα τα πόδια τους για να μην μπορούν να ξεφύγουν από τα σκληρά αφεντικά και την πικρή τους μοίρα. Αλλά είμαστε πληγωμένοι που η Ελλάδα του 2016 έχει ακομα τόσο πολύ κόσμο που τους φέρεται σαν να είναι εργαλεία. Τι εργαλεία δηλαδή.. Τα εργαλεία τα σέβεσαι, τα φροντίζεις για να μπορείς να τα έχεις και αύριο. Στην περίπτωσή μας όμως, τα ζώα ακόμα και τώρα, στον μοντέρνο μας κόσμο, από πολλούς θεωρουνται αντικείμενα και άχρηστα, όταν γεράσουν και δεν μπορούν πλέον να εργάζονται, οπότε αφήνονται δεμένα σε χωράφια να ξεψυχήσουν μόνα τους, χωρίς να μπορούν να φωνάξουν βοήθεια, ξεχασμένα απο θεό και ανθρώπους..
Νιώθουμε καλά για το έργο που παράγουμε, που οι άνθρωποι που πάνε να κάνουν τις διακοπές τους, αντιδρούν σε αυτήν την υπέρμετρη αδικία που διαπράττεται απεναντί τους. Καθημερινά λαμβάνουμε τόσες πολλές φωτογραφίες και οδυνηρά μηνύματα από τόσο πολύ κόσμο, από όλες τις μεριές της χώρας μας. 
Ο σύλλογος μας ασχολείται με κάτι μοναδικό, εξαιρετικά ιδιαίτερο και πάρα πολύ δύσκολα διαχειρίσιμο. Ένα ιπποειδές, δεν είναι σαν ένα σκυλί ή γατί στο δρόμο. Οι ανάγκες που έχει, από την ασφαλή μεταφορά του, τη στέγη εώς και την τροφή ή την περίθαλψη του είναι περίπλοκες και σε όλες τις περιπτώσεις πάρα πολύ ακριβές. Ο ΕΣΠΙ πασχίζει να κρατηθεί στη ζωή και να στέκεται και άψογα εμπρός στα ζώα που έχουμε ήδη στις εγκαταστάσεις μας αλλά αυτό δεν γίνεται χωρίς κόπο ή πόνο. Καταλαβαίνουμε τον θυμό και την αντίδρασή σας, αλλά από την άλλη μεριά, θέλουμε για ακόμα μια φορά να σας πούμε ότι εμείς οι εθελοντές είμαστε ελάχιστοι και η βοήθεια από κράτος, δήμους και κοινότητες είναι μηδενική. Δεν αδιαφορούμε ή κωλυσιεργουμε, προσπαθούμε να οργανώσουμε τις λιγοστές μας δυνάμεις και να συντάξουμε μια πορεία πλεύσης. 
Δυστυχώς δεν έχουμε την δυνατότητα να διαθέσουμε χρήματα για αγορά ενός φορτηγού για να μην εξαρτώμαστε από ειδικούς μεταφορείς για να μεταφέρουμε τα ζώα στους σταύλους μας, δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα να ερχόμαστε σε όλη την Ελλάδα για να κάνουμε αυτοψίες των ειδικών συνθηκών που έχει περιπέσει το κάθε άτυχο ζώο. Κάνουμε ο,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό αλλά και αδύνατο για να σώζουμε όσα περισσότερα μπορούμε. Ξέρουμε ότι ποτέ δεν θα είναι αρκετά, αλλα μετράμε και τις νίκες μας και προχωράμε μπροστά. Εδώ λοιπόν μπορείτε να γίνετε και εσείς το σημαντικό κομμάτι που θα δημιουργήσει μια αλυσίδα ζωής για τα ζώα που υποφέρουν στις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας μας. 
Κάθε φορά που θα είστε μάρτυρας κακοποίησης ιπποειδών, αλλά και όλων των ζώων, μην φοβάστε να μιλήσετε! Η ανοχή και η σιωπή σε αυτές τις περιπτώσεις ενισχύουν τις κακοποιήσεις. Αντιδράστε στον κακό ιδιοκτήτη του γαιδάρου που τον καίει ο ήλιος περιμένοντας να τον φορτώσουν με βάρος που δεν το αντέχει το μικρό του σώμα. Φωνάξτε για εκείνον που δεν μπορεί γιατι φοβάται το μαστίγιο στο χέρι του αφεντικού του. Βγάζετε φωτογραφίες, δείξτε τους ότι έχετε τη δύναμη της πληροφόρησης στο χέρι σας και η σκληρότητα τους θα πρέπει κάποια στιγμη να τιμωρηθεί. Μην φοβηθείτε να πάτε στην αστυνομία για να τους πείτε τι συμβαίνει. Τις περισσότερες φορές μπορεί να γελάσουν ή να σας αγνοήσουν, αλλα όταν όλες οι φωνές ενωθούν, δεν θα μπορεί κανένας να τις αγνοήσει και τότε θα αναγκαστούν να δώσουν την σημασία που πρέπει να δώσουν. Το ότι όλοι έτσι κάνουν, δεν το νομιμοποιεί. Είναι εγκληματικό και θα πρέπει να αρχίσουμε να το βλέπουμε σαν υποχρέωσή μας, όπως θα το κάναμε για έναν συνάνθρωπό μας. 
Έτσι θα μας βοηθήσετε έμπρακτα και πάρα πολύ αποτελεσματικά για να προχωρήσει η διαδικασία και να πάρουμε αυτά τα άτυχα ζώα από τα σκληρά χέρια που τα βασανίζουν χρόνια. Αλλά χρειαζόμαστε την δική σας βοήθεια για να συμβεί αυτό.

Βγάζετε φωτογραφίες, πείτε την γνώμη σας, φωνάξτε για αυτά τα ζώα και εμείς θα είμαστε εκεί να σας καθοδηγήσουμε σε όλα τα βήματα. Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε την διαφορά!
Απο κάτω, παραθέτουμε πραγματικές φωτογραφίες που καταφθάνουν καθημερινά στο inbox του συλλόγου μας. Αυτή είναι η πραγματικότητά μας..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου