Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Το θέμα δεν είναι να κάνεις χοπ. Είναι να το κάνεις σωστά...

Προσοχή !!! Ακολουθεί εξαιρετικά βαρετό 6λεπτο βίντεο !




Είχα δοκιμάσει πριν 5-6 μέρες να αφήσω τον κοντό να πηδήξει ένα καβαλέτι, στον συραγωγέα, με επιεικώς τραγελαφικά αποτελέσματα. Παραβλέποντας την κλασσική του συμπεριφορά, οτι δηλαδή, "αγχωνόταν" με το που έβλεπε την βαλβίδα, ή την χτύπαγε με τα πόδια του, είχαμε ένα θεματάκι με το χάζεμα. Πολύ απλά, ο κύριος ΔΕΝ έβλεπε το εμπόδια γιατί ΧΑΖΕΥΕ οτιδήποτε συνέβαινε γύρω του.
Χθες λοιπόν, τον έβαλα στον συραγωγέα, αλλά αυτή τη φορά, του φόρεσα και side-reins μετά το ζέσταμα. Όχι πολύ σφιχτά, ίσα ίσα να μην στρίβει το κεφάλι του και κοιτάει αλλού εκτός από την ευθεία της βαλβίδας.

Περιττό να πω, οτι φρίκαρε μόλις συνειδητοποίησε οτι Α. δεν μπορεί να χαζολογάει και οτι Β. αν και δεν είχε βάρος στην πλάτη του, κάποιος του κράταγε κόντρα στο στόμα όταν πήγαινε να απλώσει τον λαιμό της γκαμήλας μπροστά.
Και αφού έκανε μερικούς γύρους νευρικά, ψάχνοντας να καταλάβει τι του συμβαίνει, ηρέμισε λίγο.
Στο εμπόδιο λοιπόν πήγαινε πιο "συγκεντρωμένος", αφού δεν μπορούσε παρά να το βλέπει όταν έμπαινε στην ευθεία του, αλλά και πάλι αυτό δεν αρκούσε. Δεν το πλησίαζε σωστά, δεν κάλυπτε σωστά τα καλπαστικά του, άνοιγε πολύ το βήμα του μετά, έστριβε σαν ιστιοπλοϊκό και γενικά, μέχρι να βαρεθεί να παίζει και να ηρεμίσει, θα έλεγε κανείς πως οι βαλβίδες είχαν επάνω φωτάκια, φλόγες ή σακούλες να ανεμίζουν.
Κάπου προς το τέλος, χαλάρωσε, βαρέθηκε να κάνει και τον καραγκιόζη, και το πέρναγε σε καλπασμό και τροτ, χωρίς πολλά επεισόδια.

Θέλω να ελπίζω πως μερικές φορές ακόμα να το κάνουμε και θα φτιάξει λίγο τον τρόπο προσέγγισης.
Άντε να δούμε ^_^

2 σχόλια:

  1. Hey ! eipa na mhn apadhsw se post sou sto fb kai na prototyphsw! :) ti glykos pou fainetai :) :)... kai daksei den einai xamenos ston kosmo tou ;)!!! xairomai pou synexizeis sta8era me thn proponhsh tou re sy!
    epishs mou aresei to gegonos pws ekshgeis ta paaaada hahaha

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χαχαχα είδες? Επεξηγήτρια θα γίνω στο τέλος :Ρ
    Κάθε φορά που σκέφτομαι να τα παρατήσω (βασικά, να ΤΟΝ παρατήσω) με πιάνουν τέτοιες τύψεις και ενοχές, που λέω δεν γίνεται, κάποιο βίτσιο θα έχω... ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή