Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Φωτιά στα μπατζάκια μας...

Σήμερα, είχαμε πρωινή προπόνηση... καλά, υποτίθεται οτι θα αρχίζαμε στις 10, τελικά πρώτα ήπιαμε έναν καφέ, και εν τέλη στ'άλογο επάνω ήμουν κατά τις 11μιση... 
Το ιπποδρόμιο το είχε κάνει λίγο βούρκο ο Μωχάμεντ, αλλά εντάξει, ευτυχώς μόνο την μία πλευρά.
Το λοιπόν, δύο πράγματα για την σημερινή ίππευση. Ή μάλλον, τρία. 
Ένα, η φοράδα από αλτ για καλπασμό, έκανε μαλακίες. Μα ανορθώσεις, μα ροντέο, μα όπισθεν, μια φορά, μπροστά δεν πήγαινε. Μέχρι που η Μαρίνα κράτησε μαστίγιο στο χέρι της, της το έδειξε, και πήγε να κάτσει παραδίπλα. Αυτό ήταν, ο,τι δισταγμούς είχε η φοράδα, τους ξεπέρασε...
Δύο, το τεστ το έκανε υπέροχα! Ούτε άλλαζε πόδι στον καλπασμό, ούτε πήγαινε σαν την κότα (μύτη ψηλά), ούτε τίποτα. Απλώς υπέροχη.
Τρία, μας έβαλαν φωτιά. Εμ βέβαια, αφού δεν κώλωσα με τον καιρό, αφού δεν κώλωσα με τα οικονομικά, τι άλλη δοκιμασία θα μπορούσαμε να περάσουμε? Α ναι, την φωτιά (μετά είναι οι ακρίδες ή τα βατράχια?). Στα μισά της προπόνησης, ακούω ένα φςςςςςςςςςςς πίσω από την πλάτη μας, βλέπω και την φοράδα να χέζεται λίγο πάνω της, πλην όμως, ως κιουρία, έδειξε αυτοσυγκράτηση. Στον επόμενο γύρω, βλέπω οτι η περίφραξή μας έχει πιάσει φωτιά!



Αλογάκια επιτόπου μεταβολή, τα βάλαμε στον σταύλο, ανοίξαμε τα μπεκ να ποτίζονται τα υπόλοιπα φυτά του φράχτη, και ευτυχώς ήρθε και η Πυροσβεστική. Αλλά πολύ άκυρο, τι να πω...

Τέλος πάντων, μ'αυτά και με κείνα, η προπόνηση αν και έμεινε στην μέση, η φοράδα αυτό που ήθελα να κάνει, το έκανε ολόσωστα και υπέροχα σήμερα, οπότε όλα καλά. Φυσικά, αύριο που θα είμαι αγχωμένη, θα τα κάνουμε σκατά όλα, αλλά σήμερα ήταν υπέροχα !!!

Το απόγευμα θα πάω να της πλύνω τα πόδια, να της φτιάξω ωραία την ουρά, να της κάνω τα κοτσίδια - πλέξιμο μόνο, τύλιγμα αύριο, να ξαναπλύνω ιπποσκευή, κλπ κλπ κλπ.
Και φυσικά να οργανωθούμε για το τι ώρα και πού θα βρεθούμε αύριο για να πάμε. 
Το μόνο που με αγχώνει πραγματικά πολύ, είναι το γεγονός οτι έκανα υποβολή συμμετοχής μόνη μου στην ΕΟΙ και δεν ξέρω αν αυτό θα δημιουργήσει κάποιο μπλέξιμο ή όχι. Το φορτηγό πάντως μια φορά, το έκλεισα, οπότε απλώς περιμένω να μου πούνε ώρα παραλαβής φοράδας.

Επιτέλους, μια φορά που πάω σε αγώνα, χαλαρή - σχετικά, χαρούμενη - πολύ, και με παρέα :)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου