Σχολή προπονητών ιππασίας: Εβδομάδα 1η

Έχοντας πάρει την απόφαση να δηλώσω συμμετοχή στην Σχολή αυτή, είχα κατα νου δυο πράγματα. Οτι τα οικονομικά μου είναι σε κακή κατάσταση, και άρα θα φάω μεγάλο ζόρι, και οτι το επίπεδο προβλέπεται να είναι αρκετά απαιτητικό. Οπότε και εκεί, θα είχα μεγάλο ζόρι. 

Παρά τις πεσιμιστικές μου τάσεις όμως (ξέρετε. Τι κάνω, πού πάω, ποια νομίζω οτι είμαι και πού πας μωρέ καημένη) αποφάσισα να συμμετάσχω στην σχολή για να μάθω όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα και αν μπορέσω, να πιστοποιήσω επιτυχώς αυτή την γνώση στο τέλος. 

Βλέποντας τον κατάλογο συμμετεχόντων, είδα ελάχιστα γνωστά μου ονόματα και πληθώρα αγνώστων. Μέσα σε 2 μέρες όμως, αυτό είχε αλλάξει, και πλέον μπορώ να πω οτι έχω κάνει αρκετούς καινούργιους φίλους :)

Οι θεωρίες έχουν ενδιαφέρον - αν και ομολογώ πως θα υποφέρω όταν θα πρέπει να τις διαβάσω για τις γραπτές εξετάσεις (κανονισμοί, αριθμοί, νούμερα, κλπ). Από γενική θεωρία περί ιππικής τεχνικής, μέχρι πιο αναλυτικές κινήσεις δεξιοτεχνίας, παιδαγωγική, είδη άλλων αγωνισμάτων, κανονισμούς του κάθε αγωνίσματος, σειρραγώγηση, μέχρι αποστάσεις για εμπόδια, σφυγμούς και ανάσες των αλόγων και τον λόγο που έχει αλλάξει η στάση στην υπερπήδηση εμποδίων. Κουτάλες και βαλβίδες...

Όσο για την πρακτική εξάσκηση... Χωριστήκαμε σε 2 γκρουπ, και το κάθε ένα σε 6 ομάδες. Ο καθένας μας διάλεξε στην τύχη ένα χαρτάκι με το "θέμα" που έχει να διδάξει-εξεταστεί στην επίπεδη και τα εμπόδια.

Κάθε φορά, ένα μέλος της ομάδας διδάσκει, 3-4 μέλη ιππεύουν σαν μαθητές και οι υπόλοιπες 5 ομάδες, κρίνουν τον προπονητή στην διδασκαλία και τους ιππείς στην ιππευτική τους ικανότητα.

Εμένα μου έτυχαν θεωρητικά "ευκολάκια". Στην επίπεδη έχω να διδάξω "φιγούρες στον στίβο", ενώ στα εμπόδια, άσκηση "βαλβίδα σε βαλβίδα". 

Ναι, θα μπορούσε να είναι χειρότερα. Θα μπορούσε να είναι άσκηση πιρουέτα στην επίπεδη και άσκηση διαδρομή στα εμπόδια.

ΑΛΛΑ

Όσο πιο "απλές" ασκήσεις σου τυχαίνουν, τόσο περισσότερο πρέπει να σκεφτείς να τις κάνεις ενδιαφέρουσες για όλων των επιπέδων τα άλογα και τους ιππείς. 

Οι φιγούρες στον στίβο είναι εύκολες, μέχρι να χρειαστεί να εξηγήσεις σε εμποδιστές για την 1/4 γραμμή και πώς να κάνουν κύκλο 15μέτρων...

Από βαλβίδα σε βαλβίδα θα πρέπει να σκεφτώ άσκηση που να κρατήσει το ενδιαφέρον, δηλαδή να δώσει μια πρόκληση σε εμποδιστές, αλλά να ταυτόχρονα να μην είναι κάτι υπερβολικό για κάποιον που ίσως δεν έχει ξαναπεράσει βαλβίδες. Και ταυτόχρονα, να ξεφεύγει από την κλασσική εικόνα

                 \

 |      |         |

                 /

όπου ζητάς πέρασμα στην ευθεία, και πέρασμα με καμπύλη. Όχι οτι έχει κάτι το κακό, ίσα ίσα είναι η άσκηση που προωθεί η FEI στην εξήγηση των ασκήσεων τέτοιου τύπου, απλά καλό θα ήταν να δείχνει κανείς κάποια ποικιλία, ή έστω, να προσπαθεί να δείξει. 

Τα καλά της υπόθεσης: οι προπονητές μας στις πρακτικές ασκήσεις, δηλαδή η Τζοάννα Γεωργοπούλου και η Ελένη Μυράτ στην επίπεδη (εγώ είμαι team Myrat) και ο Σταύρος Γεωργόπουλος και Δημήτρης Δρακάκης στα εμπόδια (εκεί είμαστε κοινόχρηστες οι ομάδες) μας έχουν διαβεβαιώσει πως οτιδήποτε δεν καταλαβαίνουμε, δεν ξέρουμε, διστάζουμε ή μας ανησυχεί, είναι εκεί για να τους το πούμε, να το συζητήσουμε, να μας εξηγήσουν και γενικά, να το ξεπεράσουμε. 

Τα όχι καλά της υπόθεσης. Γύρναγα σπίτι βράδυ Δευτέρας, βράδυ Τρίτης, βράδυ Τετάρτης, και έλεγα μέσα μου, πού πας ρε καημένη? 

Σε μια τάξη με συμμαθητές με ιππευτικό επίπεδο κατά πολύ πιο πάνω από το δικό μου. Με εμπειρίες σε διεθνείς αγώνες. Με εμπειρίες αθλητικών αλόγων επιδόσεων. Πού πας? Οεο?

Τα αισιόδοξα της υπόθεσης: πριν τελειώσει η πρώτη εβδομάδα της σχολής, είχα ξεφρικάρει. Και μερικώς, είχα ηρεμήσει. Ναι, το επίπεδο είναι ψηλό. Ναι μπορεί να μην περάσω στις εξετάσεις. Αλλά μέσα σε 5 μέρες, το δικό μου επίπεδο αναγκάστηκα να το ανεβάσω αρκετά, και με συνοπτικές διαδικασίες. Και θα χρειαστεί να το ανεβάσω κι άλλο, και να σκέφτομαι συνέχεια, τι μου λένε, τι περιμένουν από εμένα να τους δείξω, τι μου ζητάνε και γιατί. Και οτιδήποτε με άγχωνε, οι προπονητές/καθηγητές μας ήταν πάντα "εκεί" για εμάς, να μας το δείξουν, να το εξηγήσουν, και να μας κοιτάξουν και λίγο επιπλικτικά, αν μας έπιανε κρίση βλακείας.

Τελειώνοντας η πρώτη εβδομάδα, μας είχαν ενημερώσει πως θα χρειαστεί να κάνουμε αρκετές επιπλέον ώρες πρακτικής, παρακολουθώντας πετάλωση, βοηθώντας σε αγώνες και γενικά, μπαίνοντας στα "μέσα" διαφόρων διαδικασιών, που ως αθλητές ή και ως προπονητές, δεν είχαμε ως τώρα όλοι την ευκαιρία να αποκτήσουμε ως εμπειρίες.

Σήμερα ήταν η πρώτη μου μέρα πρακτικής, ως γραμματεία σε αγώνα Αμαξοδήγησης. Δεν είχα ξαναδεί ποτέ τέτοιον αγώνα, ούτε από κοντά, ούτε από βίντεο, και είχε πολύ ενδιαφέρον. Κυρίως γιατί είχα δίπλα μου την Αναστασία, που ως κριτής, μου εξηγούσε τα πάντα, τι είναι σωστό, τι δεν είναι,, γιατί είναι και γιατί δεν είναι, και πως θα έπρεπε να είναι. Οπότε όχι, δεν ήταν απλώς άλογα ζεμένα να κάνουν γύρους, ήταν ένας αγώνας ντρεσσάζ από την θέση ενός κριτή!

...και έκανε κρύο... 

Το εικονιζόμενο μουσούδι είναι το Armando, του σούπερ ίππου που μοιράζεται μαζί μου ο Βασίλης - αυτός με τον καφέ και το μάτι που γυαλίζει... Τώρα κατά πόσο θα μείνω πάνω στον σούπερ ίππο ή θα με κάνει σούπερ-μαν ιπτάμενη, θα δείξει!