Ξέρετε τώρα, όταν το αλογάκι μας κάνει κάτι σωστά, το ανταμοίβουμε. Με ένα χαδάκι, λίγη ζάχρη ή κανένα καροτάκι ίσως. Έτσι ξέρει πως είμαι ευχαριστημένοι μαζί του. Σήμερα λοιπόν ένοιωσα σαν να μου έδωσε εμένα ο Μαυρούλης το πρώτο μου καροτάκι.
Στην προπόνηση, συνήθως έκανε ροντέο όταν τον έβγαζα μόνο του, όταν ένοιωθε ανασφάλεια. Σήμερα ήταν η πρώτη μας ίππευση που μετά το ζέσταμα, δεν κούτσαινε ούτε στο τροχάδην, ούτε στον καλπασμό και επιπλέον, ενώ τον ένοιωθα στην αρχή ανήσυχο, δεν μου έκανε καμία απόπειρα να τρέξει, να κλωτσήσει ή να κάνει ροντέο.
Σαν να μου έλεγε "αντε εντάξει, μπορεί και να σε εμπιστευτώ για σήμερα"...
Και αυτός ο συνδυασμός, το να βλέπω δηλαδή οτι ξεπερνάει σιγά σιγά το πρόβλημα στο πόδι του και η άχαρη περίοδος της "χαλαρής" ίππευσης να έχει αποτελέσματα, καθώς και η καλή συμπεριφορά του στην ίππευση, σε σχέση με αυτή των πρώτων ημερών και των περιγραφών από άλλα παιδιά, είναι ένα πραγματικά πολύ ωραίο "καροτάκι" :)
Καλό βράδυ!
<3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου