Μετά από μικρές μίνι συσκέψεις της ολιγομελούς αλλά φανταστικής μας άτυπης ομάδας, καταλήξαμε στα εξής 2 - για αρχή. Οτι πρέπει να ταϊστούν τα άλογα, αλλιώς θα μας μείνουν, και οτι πρέπει να φτιάξουμε το ιπποδρόμιο, για να μπορούμε να ευχαριστιόμαστε την ίππευσή μας. Αυτό που είχαμε ως τώρα για ιπποδρόμιο ήταν μια αστεία περίφραξη, αποτέλεσμα της ανασφάλειας προηγούμενων "προπονητριών" που είχαν περάσει, και που ουσιαστικά δεν μπορούσαν και δεν τολμούσαν να κάνουν μάθημα ιππασίας σε μεγαλύτερο χώρο, μιας και δεν είχαν σχεδόν κανένα έλεγχο πάνω στα άλογα.
έτσι ήταν αρχικά ο στίβος
Το πρωί λοιπόν, εγώ με την Μαρίνα φτιάξαμε το ιπποδρόμιο, ξεκινώντας με το να μεγαλώσουμε τον χώρο. Το ανοίξαμε όσο μπορούσαμε περισσότερο και συμφωνήσαμε να φτιάξουμε μια νοητή γραμμή που να την ορίζουν 2 εμπόδια, ώστε τα μαθήματα με παιδιά, να γίνονται σε μικρότερο χώρο και όχι στο μεγάλο.
Στη συνέχεια, δέσαμε μια ξύλινη παλέτα στο υπερόχημα Tacuma, με τα 3 δοκάρια προς τα κάτω, η Μαρίνα έκατσε πάνω στην παλέτα και εγώ στο τιμόνι και αρχίσαμε να κάνουμε το πρώτο μέρος του σβαρνίσματος, το σκάψιμο. Μετά από λίγη ώρα, γυρίσαμε την παλέτα ανάποδα, με τα 9 δοκάρια να πατάνε κάτω και ξεκινήσαμε να πατάμε το χώμα. Ευτυχώς ήταν αρκετά βρεγμένο στα περισσότερα σημεία και έτσι έγινε λίγο δουλειά. Αν το επαναλαμβάνουμε τακτικά, θα ξαναμαλακώσει το χώμα σε όλα τα σημεία του ιπποδρομείου και θα μπορούμε να ιππεύουμε άνετα.
Στήσαμε ένα κάθετο και ένα όξερ, με το σκεπτικό οτι το όξερ για αρχή γίνεται εύκολα Χ και μετά θα μπορούμε να πηδάμε Χ και κάθετο ή κάθετο και όξερ.
τον ανοίξαμε, τον σβαρνίσαμε, φτιάξαμε και τα εμπόδια - διαχωριστική γραμμή...
Τελειώνοντας με αυτές τις δουλειές, ήρθε και ο Αλέξανδρος, ο οποίος έφερε για τα άλογα τροφή (2 σακιά) και τα κουβαλήσαμε μέσα. Από αύριο και για κανα μήνα, θα έχουν να τρώνε καλά. Ε μετά, βλέπουμε. Ή ξαναγοράζουμε, ή θα φιλοτιμηθεί η Ομοσπονδία και θα αγοράσουν αυτοί.
η τροφή που πήραμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου