Σήμερα ήταν η μέρα της βλακείας για τον Νέρο. Είχε μείνει 2 μέρες στο μποξ - με ένα μικρό ξεμούδιασμα σε πάντοκ ανα ημέρα και ψαχνόταν για βλακείες.
Το έβλεπες στα αυτιά του, το ένιωθες στα πλευρά του, σχεδόν το μύριζες στον αέρα...
Να προσθέσω οτι σήμερα ήταν μια από αυτές τις ημέρες. Ξέρετε, τις μέρες που ψυχολογικά είμαστε σκατά και μας φταίνε όλα, όλα πάνε στραβά, νοιώθουμε άχρηστοι και πως τίποτα απ'όσα κάνουμε δεν έχουν νόημα.
Προσθέστε λοιπόν διάθεση κοντού (γιιιιιιι-χαααα!!! Πάμε να παίξουμεεεεε!) με διάθεση δική μου (επίπεδο διάθεσης: πιο κάτω και από τάφο...) για να καταλάβετε πόσο δεμένοι ήμασταν....
Γενικά, ως περίοδος επανένταξης στην σέλα, έχω αποφασίσει να επικεντρωθώ στο να βελτιώσω την θέση των ποδιών μου και το κάθισμά μου. Ως ένα σημείο τα κατάφερα (μπράβο μου!) αλλά από εκείνο το σημείο και έπειτα, άρχισαν να με πονάνε τα πόδια μου, και μάλλον άρχισε να πονάει και το πόδι του κοντού από το πιάσιμο 2 ημερών, μιας και άρχισε να το φυλάει. Εκτός και αν με δούλευε - το κάνει γενικώς !
Επίσης, καταφέραμε να μας τραβήξουν ένα αστείο βιντεάκι, όπου στην αρχή του καλπασμού, ο Νέρο κάνει κάτι σαν breakdance ή ίσως προσποίηση σε αμερικάνικο ποδόσφαιρο - δεν είμαι σίγουρη, θα πρέπει να τον ρωτήσω τι εννοούσε!
Με σχεδόν ΑΜΕΣΟ αποτέλεσμα, να ξεχάσω όλα τα σον-σον περί στάσης, ποδιών, χεριών, πλάτης, να γραπωθώ πάνω του και πάμε καλπασμό...
Το καλό από την σημερινή μέρα είναι οτι ευχαριστήθηκα ίππευση. Και με τον Νέρο αλλά και με τον Last, που τον καβάλησα για λίγο, σε τροτ και καλπασμό, με και χωρίς αναβολείς. Και χάρηκα πολύ όταν μου είπαν οτι η στάση μου πάνω είναι τελείως διαφορετική και πολύ καλύτερη απ'όταν ιππεύω τον κοντό, γιατί αυτό σημαίνει πως όταν ιππεύω άλογο που δεν έχω την έγνοια οτι θα κάνει τον καλικάντζαρο, μπορώ να ιππεύω σωστά (το κατα δύναμην έτσι?).
Το ακόμα καλύτερο είναι οτι πήγα στους σταύλους στις 16.30 και έφυγα στις 20.00 !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου