Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Εξετάσεις ΑΙΑ: δεν είμαι ακριβώς σίγουρη για το ποιοι τελικά εξετάσθηκαν...

Φέτος η αργία της Πρωτομαγιάς έπεσε Πέμπτη. Δεν θέλω να σχολιάσω το γεγονός οτι το πρόγραμμα των εξετάσεων της ΑΙΑ άλλαξε και από Σάββατο το έβαλαν πάνω στην αργία, αυτό θα το έκανα αν το θέμα του ποστ ήταν οι συνθήκες εργασίας των προπονητών, σε μια περίοδο προσπάθειας τυποποίησης των προσόντων τους.
Τέλος πάντων. 

Εξετάσεις για την λισάνς αυτή την φορά έδινε ο Νίκος (μόνο εμπόδια), ο Παύλος (όλο το πακέτο) και ο Δημήτρης (θεωρία και αν μπορούσε, επίπεδη). 
Ο Νίκος ετών 11, ο Παύλος πενταθλητής που συνολικά οι μέρες που ίππευσε από την πρώτη μέρα που ανέβηκε σε άλογο μέχρι την λισάνς θα έφταναν τους 2 μήνες και ο Δημήτρης που ένα μήνα πριν είχε βγάλει τον ώμο του και ακόμα και τώρα, είναι με φυσιοθεραπείες. 
Απ'όλη την ομάδα, ο μόνος σίγουρος ήταν ο Νίκος, παρ'ότι ο μικρότερος, ιππεύει πολύ ωραία και ήρεμα. Ο Παύλος, έχοντας την ατυχία των πενταθλητών που τους πετάνε ένα "σε Χ μήνες να έχεις λισάνς γιατί πας σε αγώνα στο εξωτερικό" έδινε την μάχη του για την ίππευση. Στα εμπόδια πήγαινε μια χαρά, στην επίπεδη όμως, έχοντας φτιάξει έναν αχίλλειο τένοντα πέτρα από το κολύμπι, έπρεπε να προσπαθεί πολύ για την "φτέρνα κάτω". Τέλος, ο Δημήτρης ο καημένος, πάντα μια χαρά όλα, αλλά όταν πλησιάζει η περίοδος για εξετάσεις ΑΙΑ παθαίνει κάποιο ατύχημα. Οπότε είπαμε να δώσει κι ό,τι περάσει, μπας και σταματήσει να τσακίζεται...

Παύλος:  ναι, αν δεν έχει στο νου του συνέχεια στο εδραίο να κρατάει την φτέρνα κάτω, υπερισχύουν οι μύες της κολύμβησης και σηκώνεται η φτέρνα.
Αυτή ήταν η σύνθεση της ομάδας.
Ο ίππος - ήρωας ήταν ο Ριγγολέτο. Που ως γνωστός κοπρολάγνος, αν κάτι λατρεύει να κάνει το βράδυ, είναι να κάθεται ωραία και αναπαυτικά πάνω στις καβαλίνες του. Μπορεί να τον πλένεις 2 μέρες στην σειρά και να του βάζεις καινούργιο ροκανίδι. Δεν έχει σημασία. Το βράδυ θα χέσει και θα κάτσει πάνω τους, επειδή μπορεί! 
Φυσικά το πρωί πριν έρθει το φορτηγό, ξαναμπανιαρίστηκε. Και συγκριτικά με άλλες φορές, ήταν πολύ πιο άσπρος. Πεντακάθαρος ήταν, αν εξαιρέσουμε μια απόχρωση στο ένα του καπούλι, που όμως ούτε με βούρτσα, ούτε με νερό και σαπούνι έφευγε. Μόνο με κούρεμα. Ε λέμε ντάξει δεν πειράζει, το ζώο είναι καθαρό, αν περάσεις κανείς το χέρι του από το τρίχωμα, απλώς θα μείνει με λίγες άσπρες τρίχες, λόγω εποχής, αλλά δεν θα βρει βρωμιά. 

Δημήτρης με τραυματισμένο ώμο και Ρίγγο.
Στο δεξί καπούλι φαίνεται το πόσο βρώμικο (?!) ήταν το αλογάκι μας
Όσο για τον εξοπλισμό του? 
Πεντακάθαρη στομίδα, καινούργια ηνία, καθαρός χαλινός, καθαρή σέλα, καινούργιο καθαρό υπόσαγμα, καινούργιες γκέτες ΚΑΙ ασορτί σκουφάκι με το υπόσαγμα.
Την προηγούμενη φορά στην λισάνς, όλα τα άλογα ήταν "στολισμένα" με την Άρτα και τα Γιάννενα. Τι στρασάκια, τι γκλίτερ, τι ασορτί λαστιχάκια στα κοτσιδάκια με κορδέλα στην ουρά και το υπόσαγμα. Ε είπα κι εγώ, να τον στολίζαμε λίγο τον καλό μας, να του φοράγαμε έτσι για την ομορφιά ένα σκουφάκι. Γιατί κατα τ'άλλα, δεν το έχει ανάγκη. Ελικόπτερο προσγειώθηκε δίπλα μας τις προάλλες, και δεν ψάρωσε μια.

Φτάνουμε λοιπόν στις εγκαταστάσεις του ΕΙΟ, όπου και θα γίνονταν οι εξετάσεις. 
Μέχρι και που φύγαμε από εκεί, είχα την διαρκή αίσθηση πως δεν εξετάζονταν μόνο τα παιδιά.
Η προπονήτρια, καθότι δεν είναι γνωστό όνομα στην πιάτσα, εισέπραττε ποικιλοτρόπως την αμφισβήτηση και ειρωνεία από άλλους προπονητές, ελαφρώς ίσως από κάποιον εξεταστή - ακόμα και από τον τύπο με το περίπτερο ιππικών ειδών. Όχι οτι την ένοιαζε κιόλας, άλλη σκασίλα δεν είχε, αλλά μου χτύπαγε άσχημα το υφάκι.
Και αφού η προπονήτρια πέρασε από κόσκινο και οι αθλητές επίσης (είναι που ακούνε Μοντέρνο Πένταθλο και κάτι παθαίνουν - ιδιαίτερα όταν δεν βλέπουν τους γνωστούς τους προπονητές), σειρά είχε το άλογο. 
Να πω εδώ, πως το απαράδεκτο φαινόμενο, να κάθονται αθλητές και να κουτσομπολεύουν τους πάντες και να σχολιάζουν τα πάντα, είναι ένα κουσούρι που έχει αφήσει η προηγούμενη γενιά προπονητών.
Καθόταν πριν μερικά χρόνια που λέτε ο Χ προπονητής και σχολίαζε ο,τι λάθος έβλεπε να κάνουν οι άλλοι, στους αθλητές του. Κι αυτοί με την σειρά τους, μάθαιναν πως είναι απολύτως οκ να σχολιάζεις καταστάσεις και πράγματα, ακόμα και αν αγνοείς την ιστορία τους. Επειδή μόνο έτσι μπορείς να δείξεις οτι "ξέρεις". Ακόμα κι αν αυτοί δεν θα μπορούσαν να χειριστούν μια αντίστοιχη περίπτωση. Αλλά ο σχολιασμός και η απαξίωση, πήγαινε σύννεφο. 
Μέχρι που έπεσε σύρμα από την ΕΟΙ και την FEI μέσω των προπονητικών σεμιναρίων, οτι παίδες, δεν είναι ηθική συμπεριφορά αυτή και μαζευτείτε. Αλλά η ζημιά είχε γίνει και θα συνεχίζεται για όσο υπάρχουν ανασφαλείς προπονητές που μόνο μειώνοντας άλλους νοιώθουν οτι αξίζουν. 

Και να έχουν κάτσει πίσω μας μια παρέα "έμπειρων" - ξέρετε, απ'αυτούς που κυκλοφορούν παντού με κυλοτίνα/κάλτσα ψηλή για να δείξουν πόσο έτοιμοι να καβαλήσουν ή μόλις κατέβηκαν από το άλογο τύποι είναι. Και μπουρ μπουρ μπουρ συνέχεια, γιατί ο Ριγγολέτο να φοράει σκουφάκι και γιατί να είναι έξω η γλώσσα του. Μα μας είχαν πρήξει λέμε! Και το βλέπαν οτι είναι δικό μας το άλογο, μιας και τραβάγαμε βίντεο και φωνάζαμε ή χειροκροτούσαμε.
Ρε μάνα μου, θα τ'αγοράσεις το άλογο και σε ενδιαφέρει τόσο? Αν ναι, να κάτσω να στα πω ΟΛΑ! Αν όχι, γιατί δεν κοιτάς την δική σου δουλειά, αλλά κοιτάς άλλων?

Και επίσης, εισπράξαμε και το σχολιάκι για την απόχρωση στο ένα καπούλι.
Οτι, ναι βρε παιδιά, αλλά γιατί δεν το καθαρίσατε και είναι βρώμικο το αλογάκι?
Εκεί δεν κρατήθηκα. Ρώτησα κι εγώ με την σειρά μου - με κάθε πρόθεση να μάθω, πώς θα καθάριζαν αυτοί ένα άσπρο άλογο που τα βράδια του αρέσει να κάθεται κάτω, και του αρέσει ιδιαίτερα να κάθεται στις καβαλίνες του, δεν πα να είναι καθαρό το υπόλοιπο μποξ. Γιατί, πρόσθεσα, θα τους ήμουν ευγνώμων αν μπορούσαν να μου πουν μια συμβουλή, ώστε να μην ζούμε κάθε φορά αυτό το δράμα, με τα αλλεπάλληλα μπάνια και σαπούνια.
Και τι απάντηση πήρα? Οτι ναι, είναι δύσκολο να κρατήσεις λευκό ένα άσπρο ή γκρι άλογο και έτσι είναι αυτά.
Ναι, χαίρω πολύ. 
Τι σημαίνει αυτό? Πως δεν δίστασαν να κοροϊδέψουν μια κατάσταση που αν τους τύχαινε στους ίδιους, δεν θα την είχαν αντιμετωπίσει διαφορετικά. Απλά ΕΤΥΧΕ να μην έχουν αυτό το πρόβλημα. 
Ωραιότατα...

Παύλος: ιππεύει συνολικά 60 ημέρες: σπαστά 6 μήνες, σπουδάζει Πάτρα.
Και πάλι, στο δεξί καπούλι μπορείτε να δείτε πόσο βρώμικο ήταν το αλογάκι μας...
Όσο για τον εξεταστή στα εμπόδια, που δεν τον γνωρίζω, έχω την εξής απορία. Πέρναγε παιδάκια που στην διαδρομή έπεφταν. Ή που δεν μπορούσαν να την ολοκληρώσουν. Και τον δικό μας πιτσιρίκο, που έκανε όλη την διαδρομή κανονικά, και στο τελευταίο εμπόδιο το άλογο απλά δεν πήγαινε, κλώτσαγε, έφευγε και γενικά δυστροπούσε, αποφάσισε να τον βγάλει έξω και να τον επανεξετάσει. Ο δε πιτσιρικάς, ό,τι κι αν έκανε το άλογο, ούτε την ισορροπία του έχανε, ούτε το κουράγιο του, παρά το άγχος. Και όταν στην επανεξέταση ο μικρός, εκτός από χέρι και πόδι, έβαλε και μια φωνή στο άλογο, στην ευθεία του επίφοβου εμποδίου και τελικά το πέρασε, τα μόνα σχόλια ήταν "γιατί φώναξε" και οτι "θέλει δουλειά".
Λες και τα άλλα παιδιά δεν θέλανε. Λες και στα εμπόδια δεν ακούγονται φωνές συχνά πυκνά...

Νίκος με Ρίγγο.
Όχι, δεν έχει περάσει την γλώσσα πάνω από την στομίδα. Υπάρχουν και άλλοι λόγοι που μπορεί να κρεμάει η γλώσσα του αλόγου, αλλά ειλικρινά, γιατί να πρέπει να "απολογούμαστε" στον καθένα?

Δεν ξέρω. Ίσως φταίει πως είμαστε απομονωμένοι στο Γουδί, και ασχολούμαστε περισσότερο με την ουσία παρά με το πώς φαίνεται κάτι. Ίσως φταίει που οι δήθεν δεν στεριώνουν σε εμάς. Πάντως όλο αυτό το κατιναριό, το είχα ξεσυνηθίσει. 
Δεν πρόκειται να σχολιάσω άλλα αρνητικά που είδα, γιατί δεν έχει νόημα. Αλλά σε κάθε λισάνς, εντυπωσιάζομαι από το πώς ψάχνονται όλοι να δικάσουν τους άλλους. 
Πας για να εξεταστεί ένα παιδί, και σε σκανάρουν. Τι να πω...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου