Ένα ανέμελο ανοιξιάτικο απόγευμα, ο φτωχός πλην τίμιος Νέρο απολάμβανε την συντροφιά της Σινιόρα του... Ο άνεμος τους χάιδευε μαλλιά, ουρά και χαίτη και ο ήλιος παιχνίδιζε ανάμεσα στις φυλλωσιές των δέντρων... Είχαν καιρό να βρεθούν και έτσι, παρά τις καλές προθέσεις και των δύο, υπήρχε μια ανησυχία και ένταση στην μικρή τους βόλτα... Ακάθεκτοι όμως, συνέχισαν τον περίπατό τους στο τροπικό δάσος του Γουδίου, απολαμβάνοντας την φύση...
Ξαφνικά, ο Νέρο, όρθωσε το ανάστημα και τα γαϊδουρινά του αυτιά...
Ένας εισβολέας, κάποιος ξένος, μια σκοτεινή ύπαρξη, μια σκιά πιο μαύρη και από την Μόρντορ, είχε πλησιάσει χωρίς να την αντιληφθούν και τους έκλεινε τον δρόμο!
Έπρεπε να το είχε φανταστεί! Ο Ντον Γατόνε δεν θα τους άφηνε έτσι εύκολα στην ησυχία τους... είχε βρει για άλλη μια φορά τον τρόπο να μπει εμπόδιο στην ήσυχη και ανέμελη βόλτα τους στον εξωτικό Στίβο!
"Νέρο..." σιγογρύλισε ο Ντον Γατόνε.
"Ντον Γατόνε..." απάντησε ο Νέρο, "τι θέλεις πάλι από εμάς και στέκεσαι εμπόδιο στην χαρά της προπόνησής μας"?
"ΧΑ! Αγαπητέ μου Νέρο, τόσο βιαστικός πάντα, τόσο καχύποπτος... τόσο... πώς να το πω... μπούρτζος και ακαλλιέργητος! Είναι να απορεί κανείς που σε χαϊδεύει ο κόσμος περισσότερο από εμένα, έναν αριστοκράτη με γούνα! Δεν θα μάθεις ποτέ λοιπόν να κάνεις έναν πολιτισμένο διάλογο?" ειρωνεύτηκε ο Ντον Γατόνε.
"Φύγε από μπροστά μου ξιπασμένε αριστοκράτη του σκουπιδοτενεκέ, μην σου αφήσω στάμπα το πέταλο στην χοντροκεφάλα σου! Πώς τολμάς να κάθεσαι και να λιάζεσαι στον Στίβο ΜΟΥ που τον μοιράζομαι μόνο με την λατρεμένη μου Σινιόρα?" χλιμίντρησε απειλητικά ο περήφανος Νέρο και σήκωσε το πόδι του να λιώσει τον παρείσακτο.
"Δεν μπορείς να μου μιλάς εμένα έτσι! Δεν τελειώσαμε ακόμα! Θα δεις τι θα σου κάνω..." νιαούρισε έξαλλος ο Ντον Γατόνε, πηδώντας για να σώσει την ζωή του και την ξερή του κεφάλα... "Θα τα πούμε στον επόμενο γύρω που θα κάνεις !!!" του φώναξε πίσω από την πλάτη του.
Και όντως, στον επόμενο γύρω, παρά τις ελπίδες της δύστυχης Σινιόρα πως θα τους είχε αφήσει ήσυχους να κάνουν τον περίπατό τους, ο Ντον Γατόνε τους έφραζε όλο θράσος τον δρόμο.
"Σας προειδοποίησα οτι δεν τελειώσαμε εμείς ακόμα" νιαούρισε φανερά εκνευρισμένος, γλύφοντας και στρώνοντας ακόμη την σκονισμένη από την άμμο γούνα του.
"Και αφού βλέπω οτι έχω την προσοχή και των δύο σας" συνέχισε, "σας προειδοποιώ! Έχει μειωθεί το ποσοστό που μου αντιστοιχεί από χάδια! Αν δεν αυξηθεί και μάλιστα σύντομα, στο 140% του συνολικού ποσοστού χαδιών που μοιράζονται στον σταύλο, θα φροντίσω άθλιε βρωμιάρη ταπεινέ και τιποτένιε Νέρο να χέζω κάθε μέρα στον καρπό σας, και ΟΛΑ τα άλογα στον σταύλο να ξέρουν πως υπεύθυνος θα είσαι ΕΣΥ που θα βρωμάει το φαΐ τους! Η Σινιόρα σου δεν θα χαϊδεύει μόνο εσένα, είμαι και ΕΓΩ εδώ και ΟΦΕΙΛΕΙ να με χαϊδεύει, καθότι είμαι ο Ντον Γατόνε, γάτος με αριστοκρατική γούνα και γενιά, που κρατάει από τις Αριστόγατες του Ντίσνεϋ! Αν λοιπόν δεν αφήσεις την Σινιόρα σου να με χαϊδεύει περισσότερο από εσένα, ΞΕΡΕΙΣ πια τι σας περιμένει όλους! Λοιπόν ??? Τι έχεις να πεις ???"
Μπροστά στις φρικτές απειλές του Ντον Γατόνε, ο Νέρο δεν άντεξε για πολύ... Υπέκυψε και, σκύβοντας το κεφάλι, χλιμίντρισε οργισμένος "Εντάξει λοιπόν, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς... από δω και πέρα, η Σινιόρα μου θα σε χαϊδεύει περισσότερο από όλα τα άλογα του σταύλου μαζί"!
"Και τώρα, ΔΙΝΕ ΤΟΥ, ενοχλητική χνουδωτή και μικρή μπάλα από τρίχες" του φώναξε θυμωμένος...
Και έτσι, αφού ο καλός Νέρο έδιωξε τον Ντον Γατόνε, υποσχόμενος παρά την θέλησή του τα χάδια της Σινιόρα του, μπόρεσε επιτέλους το ζευγάρι να απολαύσει την βόλτα, με ηρεμία, ισορροπία, και ώθηση... Λόγω μάλιστα του θυμού που είχε ο Νέρο με τον Ντον Γατόνε, άνοιγε τον βηματισμό του πιο περήφανα και έντονα από κάθε άλλη φορά !
ΕΙΣΑΙ ΘΕΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή