Το Σάββατο ήταν η τελευταία μέρα προετοιμασίας μας για τον πρώτο αγώνα dressage του κοντού. Ακολουθώντας συμβουλές από όσους είχαν δει βίντεο και φωτογραφίες, είχα μακρύνει αναβολείς και ηνία και άφηνα τον Μαυρούλη να δουλεύει πιο χαλαρά. Όλα πήγαιναν πολύ καλά ως θεωρητική πρόβα... τζενεράλε. Κάμψη λαιμού σωστή, συγκέντρωση στις ασκήσεις, ώθηση και ισσοροπία.
Τον στίβο τον μοιραζόμασταν με άλλα 3 άλογα που έκανα μάθημα σε παιδάκια εκείνη την ώρα και το γεγονός αυτό, προς μεγάλη μου χαρά, δεν τον απασχολούσε καθόλου.Και πάνω που είχα χαρεί και ετοιμαζόμουν να τελειώσω την προπόνηση με 2 χαλαρούς κύκλους, έγινε η βλακεία... Ένα από τα παιδιά, καθώς είχε τελειώσει το μάθημά του, έβγαλε από το στίβο το άλογό του και ο κοντός αφηνίασε.
Άρχισε να χτυπιέται και μετά από ένα ροντέο τύπου κλωτσιά-πλαϊνό πήδημα-κλωτσιά-πλαϊνό πήδημα, κλωτσιά-κλωτσιά-απότομη στροφή, κατάφερε και με έκανε να βρεθώ με την πλάτη στο χώμα. Λίγο οι αναβολείς που ήταν μακριοί, λίγο η σέλα μου που ουσιαστικά δεν έχει έδρα, λίγο τα χαλαρά ηνία που του έδωσαν αέρα να ξεσαλώσει, στο τέλος βρέθηκα να τον κυνηγάω μέσα και έξω από τον στίβο.
Ευτυχώς, μιας και ήμουν ακόμα ζεστή, δεν με πόναγε τίποτα, οπότε ξανανέβηκα πάνω του, έφαγε 2 ξυλιές και 2 κλωτσιές, προς ενημέρωσή του οτι δεν εκτίμησα ιδιαίτερα όλο αυτό το μπαλλέτο, και συνεχίσαμε για άλλα 20 λεπτά την προπόνηση, ελπίζοντας οτι δεν θα θεωρήσει αυτή του την συμπεριφορά ως πιθανή μελλοντική ευκαιρία για λούφα...
Στο σταύλο, αν και του κράταγα για πολύ ώρα μούτρα, δεν άντεξα και φεύγοντας, του έδωσα και καροτάκια και ζαχαρίτσα και μια φάπα ^_^
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου