Spinning...

Χθες, μετά από μιας εβδομάδας καθησιό (για τον Μαυρούλη) τον έβγαλα για να αρχίσουμε την κάπως πιο σοβαρή προετοιμασία για τον αγώνα.
Ξέρω πως όλο μιρμιρίζω για την προετοιμασία του, για την προπόνησή του, για το πόδι του, το ένα και το άλλο, αλλά η αλήθεια είναι πως εκτός από γκρινιάρα, έχω και την αγωνία μην μας αποκλείσουν από το τεστ. Γιατί θα μου πείτε, ένα τεστ Α3 είναι, τι το κάνεις θέμα? Έτσι σκεφτόμουν και εγώ χθες, καθώς επίσης και οτι στην τελική, την βάση θέλω να πιάσω, ένα σκορ 55%, ΠΟΣΟ δύσκολο πια μπορεί να είναι?

και όμως...

Γιατί ναι μεν χθες κατέβασε κεφάλι και μαζεύτηκε σχετικά εύκολα, κάποια στιγμή όμως μάλλον τρόμαξε με κάτι, και μου άρχισε να χοροπηδάει σαν χαζό. Μόνο που όταν τελείωσε με το ροντέο του, έριξε το βάρος στα πίσω πόδια και άρχισε να κάνει σβούρες γύρω γύρω γύρω για κανα δίλεπτο το λιγότερο... Σαν να είχε κολλήσει το μυαλό του. Κάποια στιγμή που κατάφερα να τον σταματήσω, κόντευα να πνιγώ από τα γέλια, καθώς ήταν αρκετά αστεία αντίδραση όλη αυτή η υστερική πιρουέτα, μετά όμως σκέφτηκα πως αν μου κάνει κάτι τέτοιο κατά την διάρκεια του αγώνα... μάλλον θα είναι εις βάρος μας.

Αλλά λέω, δεν βαριέσαι, αφού καλά περνάμε, δεν κουτσαίνει και κάνουμε προόδους, δεν θα τα βάψουμε και μαύρα αν μας ακυρώσουν για νευρωτική συμπεριφορά ^_^