Το Σάββατο έβγαλα τον Νέρο, έχοντας κατα νου όσα είχα προαναφέρει. Διπλή συραγώγηση, side reins και λοιπά. Αλλά φυσικά, για να με διαψεύσει και να με βγάλει ιδιότροπη, ο κυρ-Νέρο ήταν....... άψογος! Σωστό κεφαλάκι, χαλαρό, σωστά πόδια (πίσω μπρος) και καλό ρυθμό! Μάι Γκοντ!
Στην ίππευση βέβαια, τα χαλάσαμε λίγο... Μια δεν άκουγε στο πόδι (με τίποτα όμως), την άλλη έπεφτε από καντεράκι σε τροτ, μετά χόρεψε μια μικρή ζεϊμπεκιά που παραλίγο να πατήσουμε την Μαρίνα, τέλος πάντων από τα 10 πράγματα που του ζήτησα, έκανε μετά βίας το ένα, και αυτό όχι πολύ πρόθυμα.
Σαν Ελληνίδα μάνα λοιπόν και εγώ, ανησύχησα. Το παιδί. Τι έχει το παιδί? Γιατί δεν πάει μπροστά. Μήπως πεινεί? Μήπως ο κώλος το πονεί? Μήπως κουτσαίνει? Μήπως είναι άκεφος? Μήπως τον τραβάω πολύ?
Προβληματισμός, σκέψεις, κόντρα σκέψεις, ΔΙΑΒΑΣΜΑ βιβλία (ο Podhajsky έχει σιχαθεί να με βλέπει, ευτυχώς το Σάββατο υπήρξε νέα προσθήκη, η Sally O'Connor και έτσι, και ο Alois έχει παρέα και εγώ περισσότερα να μάθω), και άλλα περίεργα που κάνουν οι τσαρλατάνοι ( χορός της λιακάδας - μπας και κόψει να βρέχει).
Και ξημερώνει Δευτέρα. Και βρέχει από το πρωί. Σκατά.. Πλην όμως, δεν πτοούμαι, παίρνω στο γραφείο τα ρούχα της ιππασίας με την ελπίδα οτι η βροχή θα έκοβε. Και όχι μόνο έκοψε λοιπόν, αλλά έβγαλε και ήλιο! Γιέεεεεεεεεεει !!!
Στις 17.00 ήμουν με τον Νέρο σελωμένο, να κάνουμε τον συραγωγέα μας ήρεμα, πολιτισμένα, ωραία και σωστά.
Και μετά τον καβάλησα και ΟΛΑ ήταν σωστά. Ναι ντάξει, χαζολογούσε στην αρχή, μας ενδιέφερε και το ποδόσφαιρο και οι μηχανές που περνούσαν, αλλά κάποια στιγμή, συγκεντρωθήκαμε σ'αυτή την δόλια που καθόταν από πάνω και χαλαρώσαμε σβερκάκι, κατεβάσαμε λίγο την κεφάλα μας, κάναμε τροτάκι και καντεράκι, κάναμε μερικές αλλαγές κατεύθυνσης (τις παίρναμε λίγο με τα πόμολα, θέλουμε δουλειά) και γενικά, όλα ΥΠΕΡΟΧΑ!
Αφού κατέβηκα και δεν το πίστευα...... ο κοντός λοιπόν τσίμπησε 2 μήλα ως επιβράβευση, πολλά φιλιά, και μερικά καρότα.
Και αύριο ας σταυρώσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ οτι θα είναι καλά και ίσως και καλύτερα. Και οτι δεν θα κάνει τις... Νεριές που συνηθίζει.
Ο καλός μου... <3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου